رواية هاجر وزين ونهاد كاملة بقلم اية طارق
نور دخلت نهاد وفتحت ستائر الشباك وراحت عند السرير وهى بتقعد جنب ابنها وبتمشى ايديها على راسه نور يا نور اصحى يلا يا بطل
فضل نور يتقلب و وهو مكمل نوم نهاد يا نور قوم يلا كفاية نوم كده
لقت أنه مفيش فايدة برده مش بيصحى زى ما يوم
نهاد يا ابنى قوم يلا حبيب ماما اصحى يلا
آخر ما زهقت خرجت وهى بتقول مفيش غير خالك اللى بيصحيك من اول ندهه
نهاد انا مش عارفة ابنى ده نومه تقيل لمين انا لو فضلت ساعة جنب ودنه ولا كأنى هنا
هناء طالع لأبوه
نهاد افتكريلى سيرة عدلة يا ماما مش ناقصة قفلة مزاج عالصبح
دخلت نهاد المطبخ تجهز الفطار وتخرجه
هناء ربنا يهديكى يا بنتى ويجبر بخاطرك ويفرحك
هناء بابتسامة ده انت حبيب قلبى
قرب زين منها وهو بيبوس رأسها وايدها وقعد جنبها
زين ربنا يديمك لينا يا ست الكل
هناء ربنا يحميك لشبابك ويحفظك و أشوفك عريس
زين ما كنا ماشيين حلو ليه السيرة دى
زين ربنا يباركلنا فيكى وتعيشى وتربى أحفاد أحفادك كمان
هناء بابتسامة يا واد يا بكاش أحفاد أحفادى مرة واحدة
بقولك ايه
زين امممم
هناء وهى بتخبطه فى كتفه ايه امممم دى اتكلم عدل
زين أصل انا عارف النبرة دى وراها ايه
زين يا ست الكل انتى عارفه رأى فى الموضوع ده وقولتلك لسه مجتش اللى تحرك قلبى وتخطفنى ويوم ما يحصل هتلاقينى جايلك اول حد وبقولك عليها و اليوم ده بلاش نفتح الموضوع ده كل شوية
هناء هخلينى معاك للآخر أما أشوف نهايتك ايه
زين كل خير إن شاء الله ادعيلى انتى بس اومال نور فين
زين هقوم اصحيه واجيلك
هناء ربنا يصلح حالك يا ابنى ويديم الود بينكم
راح زين ناحية أوضة نور واللى كانت فى الدور الارضى جنب أوضة نهاد و والدته فتح الباب ودخل نور يا نور
نور بدأ يفوق وفرك عينه بايديه خالو
نور حاضر
قام نور من على السرير ونزل راح عند زين ماما فين
زين ماما بره تعالى اوم اغسل وشك واتوضى عشان تصلى وتفطر معانا
نور طيب
اتحرك نور وساب زين اللى رجع يقعد جنب والدته وكان فى خروج نهاد من المطبخ انا مش عارفة من غيرك كنت هصحيه ازاى
زين مهما كان هوا لسه صغير برده
نهاد انا بس عاوزه اعوده على أنه يقوم بدرى وينسى قيامه اللى كان ال١٢ و ١ الظهر ده
فهم زين لما تلمح له هيتعود متقلقيش بس واحدة واحدة عليه وبعد كده هتلاقيه بيقوم من نفسه
نهاد قوم يلا انت وماما عشان الفطار على ما اشوفه بيعمل ايه
وقف زين وهوا بيمسك ايد والدته لحد ما وصل السفرة وقعدوا وشوية و جات نهاد و معاها نور جرى نور على هناء وهو بيحضنها تيتاااا
هناء حبيب تيتا صباح الخير يا حبيبى
نور صباح النور
هناء اقعد يلا عشان تفطر
قعدوا كلهم وقامت ناهد جابت القهوة لزين وشوية وفون زين رن
كان عماد صاحبه رد عليه صباح الخير يا عمدة
عماد حبيبى يا زينو صباحك فل
زين خش فى الموضوع علطول
عماد بضحك طول عمرى بقول انك فاهمنى
زين عيب عليك
عماد كنت هسألك نعدى على حسن دلوقتى فى المستشفى ولا نخليها واحنا مروحين
زين كويس انك فكرتنى لا طبعا هنروح دلوقتى هوا عمره ما اتأخر على واحد مننا ومتنساش إن واحد من بتوع الجماعة اتقبض عليه امبارح وهوا عندك فى المستشفى برده
عماد خلاص يا برنس اقابلك هناك بقه وأسيبك لو بتعمل حاجة
زين ماشى يا حبيبى أنا مسافة السكة واكون عندكم
عماد يلا سلام عليكم
زين سلام يا عمدة
وقف زين وهو بيبوس راس والدته واخته هتعوزى حاجة منى قبل ما أمشى
نهاد لا يا حبيبى ربنا يحميك
هناء ربنا ينورلك طريقك يا ابنى ويحفظك
قرب من نور وهو ب يشيله عاوز حاجة يا بطل
نور متتأخرش عشان تيجى معايا المسابقة
زين من عنيا حاضر
زين سلام عليكم
هناء و نهاد وعليكم السلام ورحمه الله
خرج زين ركب عربيته و مشى فى طريق المستشفى العسكرى وصل هناك وركن العربية و دخل المستشفى بهيبته المعتادة و الكل عينه عليه
قرب من مكان الاستقبال و سحب نضارته اللى لابسها لو سمحتى غرفة الرائد حسن عبدالله فين
الممرضة واقفة وعينيها بتطلع قلوب فى الدور الثالث غرفة 201
زين شكرا
الممرضة وهى بتسند وشها على خدها هييح يخربيتك حلاوتك
جات واحدة زميلتها من وراها وهى بتخبطها فى كتفها طيب يلا يا حلوة عشان ورانا عيانين نشوفهم و أدى ثناء جات تقف مكانا
_ يا باى عليكى تموتى فى قطع اللحظات جاية اهو يا اختى
طلعت الممرضتين مع بعض لفوق فى نفس لحظة دخول
نرجع عند هاجر وسيد
صحت أختنا العزيزة وفضلت تتقلب فى السرير فمدت ايدها تمسك الفون تشوف الساعة لقتها 8 30 قامت نطت من ع السرير وفضلت تجرى فى كل حتة مش عارفه بتعمل ايه
فتحت الباب و خرجت بسرعة وهيا بتنادى مامااااااااا ماماااااااااااااااااا
فتحية وهى بتخرج من المطبخ بعصبية وطى صوتك ده ايه مربية بقرة فى البيت عايزة ايه
هاجر مصحتنيش بدرى ليه يا ماما انتى عارفة انى عندى شغل
فتحية وهى بتقرب عليها وبتمسك المقشة من جنبها انتى عايزة تجنينى يا بت
هاجر وهى بتجرى الاه جرى ايه توحه اهدى كده
فتحية وهي بتحاول توصلها اهدى هوا انتى خليتى فيا عقل عشان اهدى
هاجر ليه الضړب بس لييييه ده انا لسه صاحية
طلعت هاجر ع السفرة علفكرة بقه انا مش هسكت على العڼف الامومى اللى بتعرضله فى البيت ده
فتحية وفاض بيها الكيل منها سحبتها نزلتها تعالى وانا هوريكى العڼف يا روح امك
دخل حسين من باب الشقة ف ايه انتى وهيا عالصبح صوتكم واصلى وانا عالسلم تحت
فتحية تعالى شوف حل فى بنتك دى أنا خلاص فاض بيا منها
حسين وهو بيبص لهاجر
هاجر ايه يا حاج بتبصلى كده ليه انا برئ يا بيه معملتش حاجة
فتحية انت مش قبل ما تنزل سامعنى وانا بصحيها كذا مرة واقولها قومى عشان شغلك تقولى إن مفيش عندها زفت
حسين اممممم ايه اللى حصل بعد كده
فتحية البت لقيتها صاحية بتزعق وتقولى مصحتنيش ليه للشغل
هاجر وهى بتلعب فى شعرها من امتى
وانتى بتاخدى كلامى جد انا مش